Ablacja to inwazyjny zabieg którego celem jest zniszczenie lub odizolowanie obszaru serca, które jest miejscem powstawania arytmii. Najczęściej jest to zabieg przezskórny, czyli urządzenia niezbędne do jego wykonania wprowadza się poprzez naczynia (dla pacjenta wygląda podobnie jak koronarografia), ale ablacja może być również wykonana chirurgicznie – jako samodzielna procedura, lub przy okazji wykonywania operacji serca z innej przyczyny (np wymiana zastawki).
W czasie ablacji przezskórnej zniszczenie lub odseparowanie miejsca w sercu, które jest odpowiedzialne za powstawanie arytmii, wykonuje się za pomocą elektrod wprowadzanych do serca. Po znalezieniu miejsca odpowiedzialnego za arytmię, wykorzystuje się ciepło (ablacja prądem o częstotliwości radiowej) albo zimno (krioablacja) w celu uszkodzenia tego miejsca i wytworzenia blizny.
Taki zabieg często jest długi, jego skuteczność zależy od rodzaju arytmii, anatomii pacjenta, zastosowanej techniki, doświadczenia osób wykonujących. Może pomóc za pierwszym razem, ale czasem konieczne są kolejne zabiegi.
Do ablacji kieruje się osoby ze źle tolerowanymi arytmiami, opornymi na leczenie farmakologiczne lub zagrażającymi życiu. Kwalifikację do ablacji przeprowadza kardiolog specjalizujący się w elektrofizjologii.