Wysokie stężenie kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia) jest przez większość kojarzone z chorobami reumatycznymi. Jednak kryształki kwasu moczowego odkładają się nie tylko w stawach, ale również w ścianach naczyń krwionośnych uszkadzając je i sprzyjając miażdżycy.
Stwierdzono zależność między stężeniem kwasu moczowego we krwi a różnymi chorobami układu sercowo-naczyniowego, w tym nadciśnieniem tętniczym, zespołem metabolicznym, chorobą wieńcową, chorobą naczyń mózgowych, otępieniem o etiologii naczyniowej oraz chorobami nerek. Zwiększone stężenie kwasu moczowego obserwuje się u 25-60% pacjentów z nieleczonym nadciśnieniem tętniczym pierwotnym. Hiperurykemia jest również częsta wśród osób dorosłych ze stanem przednadciśnieniowym. Badania wykazały, że podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi wiąże się z podwyższonym całkowitym ryzykiem zgonu.
Objawem charakterystycznym dla hiperurykemii może być dna moczanowa, dla której typowe jest napadowe zapalenie stawu, najczęściej dużego palca stopy. Powoduje to ból, obrzęk i zaczerwienienie palucha (tzw. podagra). Ciekawe jednak jest, że na dnę moczanową choruje jedynie 10% osób z podwyższonym stężeniem kwasu moczowego we krwi.
U osób z hiperurykemią, nie zawsze na początku konieczne jest zastosowanie farmakoterapii, wystarczy odpowiednia dieta polegająca na ograniczeniu spożycia produktów zawierających duże ilości substancji, z której powstaje kwas moczowy (puryn): unikanie sardynek, skorupiaków, podrobów, czerwonego mięsa, ograniczenie spożycia białka, preferowane warzywa, ograniczenie spożycia napojów zawierających fruktozę, unikaniu alkoholu, zwłaszcza piwa i alkoholi wysokoprocentowych, w przypadku otyłości redukcja masy ciała oraz zwiększenie wysiłku fizycznego.
Jeśli nigdy nie mieliście oznaczonego poziomu kwasu moczowego we krwi, zapytajcie swojego lekarza, czy nie warto wykonać takiego badania.