Regularna aktywność fizyczna ma udowodniony pozytywny wpływ na redukcję czynników ryzyka chorób serca. Osoby aktywne fizycznie mają o 20-30% mniej zdarzeń sercowo-naczyniowych (np zawał serca, udar mózgu) w porównaniu z osobami nieaktywnymi fizycznie.
Według najnowszych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2020 roku, pacjenci z nadciśnieniem tętniczym powinni poświęcać na umiarkowaną, dynamiczną aktywność fizyczną (np. marsze, jazda na rowerze, pływanie, taniec) co najmniej 30 minut 5-7 dni w tygodniu. Udowodniono, że takie postępowanie obniża ciśnienie skurczowe o średnio 7mmHg a ciśnienie rozkurczowe średnio o 5mmHg. W dodatkowym obniżaniu wartości ciśnienia tętniczego znaczenie mają ćwiczenia oporowe (np przysiady, pompki, ćwiczenia z obciążeniem, z gumami) przez 2-3 dni w tygodniu.
Aktywność fizyczna jest jednym z elementów niefarmakologicznego leczenia nadciśnienia tętniczego i powinna być zalecana każdemu pacjentowi, który nie ma przeciwwskazań.
Jeśli w czasie aktywności fizycznej pojawiają się objawy, które uniemożliwiają jej kontynuowanie, lub nadciśnienie tętnicze jest źle kontrolowane (wartości ciśnienia > 160mmHg), należy skonsultować się z lekarzem.