Koronarografia – co to jest?

Koronarografia (inaczej angiografia tętnic wieńcowych) to badanie pozwalające poznać budowę tętnic wieńcowych – tętnic zaopatrujących mięsień serca w krew. W czasie badania można ocenić, czy tętnice wieńcowe są prawidłowe, czy też pozwężane. Zwężenie lub zamknięcie tętnicy wieńcowej jest najczęstszą przyczyną choroby niedokrwiennej serca.

Na początku badania nakłuwa się tętnicę najczęściej w okolicy nadgarstka lub pachwiny i przez to nakłucie wprowadza się cewniki (małe, elastyczne rureczki) w okolice serca, żeby znaleźć miejsca, gdzie zaczynają się tętnice wieńcowe. Następnie przez cewniki podaje się kontrast, który pozwala uwidocznić tętnice w czasie prześwietlenia promieniami RTG.

W czasie badania nie ma potrzeby znieczulania ogólnego pacjenta, wykonuje się znieczulenie miejscowe w miejscu nakłucia tętnicy przez którą wprowadza się cewniki. Pacjent przykryty jest sterylnym materiałem, w czasie badania nie można się ruszać, nie wolno również dotykać materiałów, które leżą na pacjencie.

Badanie trwa od 20-30 minut do nawet 2 godzin lub dłużej w przypadkach trudniejszych (znaczenie ma doświadczenie personelu, anatomia pacjenta, przebyte wcześniej procedury – np. bajpasy).

Po badaniu z tętnicy,przez którą wykonywane było badanie, usuwane są cewniki a miejsce nakłucia uciska się specjalnym urządzeniem, lub mocnym opatrunkiem, po to żeby nie było krwawienia. Ucisk należy utrzymywać zgodnie z zaleceniem personelu, nie wolno go samodzielnie zdejmować. Jeśli badanie było wykonywane przez tętnicę w okolicy pachwiny, konieczne może być leżenie na płasko, bez zginania nogi.

Po badaniu lekarz przygotowuje wynik, który jest opisem badania, możliwe jest również uzyskanie nagrania z obrazów badania. Na podstawie wyniku podejmowane są decyzje co do dalszego leczenia. W zależności od stopnia zaawansowania zmian w tętnicach wieńcowych, decyduje się o dalszym leczeniu – zachowawczym (leczenie farmakologiczne i modyfikacja czynników ryzyka choroby wieńcowej) lub zabiegowym (poszerzanie tętnic wieńcowych za pomocą baloników/stentów – czyli angioplastyki lub kieruje się pacjenta na bajpasy).